Hardenbroek

Het neoclassicistische Hardenbroek ligt aan de Langbroekerwetering en maakt deel uit van een serie kastelen en buitenplaatsen aan de wetering. Het landgoed is 160 ha. groot en bestaat uit langgerekte bos- en weidepercelen tussen de Langbroekerdijk en de Graaf van Lynden van Sandenburgweg. De oprijlaan aan de wetering wordt gemarkeerd door een monumentaal toegangshek (geplaatst in 1967). 

Vlakbij staat de neoclassicistische portierswoning (Langbroekerdijk 20) uit 1889. Het kasteel en het voorplein liggen binnen een rechthoekig grachtenstelsel. Aan weerszijden van het voorplein staan de bouwhuizen: het koetshuis (18de-eeuw) en de oranjerie (waarschijnlijk uit 1733); in het midden ligt een in geometrisch patroon aangelegd perk. Opmerkelijk zijn de restanten van middeleeuws muurwerk van de middeleeuwse ridderhofstad in de oostelijke zijgevel van Hardenbroek.

Hardenbroek gaat terug op een middeleeuwse ridderhofstad. In 1733 liet Willem Kerckrinck deze naar de mode van die tijd ingrijpend verbouwen en vergroten. Hardenbroek werd een blokvormig herenhuis rond een middeleeuwse kern. De tuin werd door J. Iven gereorganiseerd in formele stijl met terrassen, grand canal en zichtas. In 1762 en 1789 werd Hardenbroek verder vergroot. Rond 1825 werd door de firma Copijn de tuin direct bij het huis verlandschappelijkt, daarvan resteren de huidige boomgroepen. Het huis wordt nog steeds privé bewoond.