Hydepark

Hydepark ligt aan de noordkant van de Driebergsestraatweg. Van de oorspronkelijke bebouwing is een flink aantal gebouwen bewaard gebleven, maar het hoofdgebouw is echter verloren gegaan. De landschappelijke aanleg bestaat voornamelijk uit parkbos.

Van de gebouwen zijn aanwezig: een rentmeesterswoning (Driebergsestraatweg 32), een portierswoning (nr. 34) in neorenaissancestijl, een kleine tuinmanswoning (nr. 36), een dienstwoning uit 1900 (nr. 38), een gerenoveerd koetshuis (nr. 46), een langhuisboerderij met potstal (nr. 48), een tweede portierswoning (nr. 52), een paar houten tuinhuisjes en een prachtige oranjerie.

Tussen 1885 en 1888 werd de bestaande buitenplaats Heidepark door Hendrik van Loon en Louise Borski in hoog tempo en in grootse stijl geheel opnieuw aangelegd. Hij was een succesvol Amsterdams bankier bij Hope&Co, zij een schatrijke erfgename uit het bankwezen met een weelderige levensstijl. Haar voorkeur voor Engels personeel vertaalde zich ook in de meer chique naam Hydepark die zij aan het 114 hectare buitenplaats heeft gegeven. Tegelijk met de aanleg van een nieuw park door Hendrik Copijn werd een enorm, nieuw huis met talrijke bij- en dienstgebouwen gerealiseerd de aannemers Staal & Haalmeijer naar ontwerp van architect Jean Nicolas Landré. Voor de zoon kwam er nog een chaletvilla La Forêt, waarvoor de Arnhemse Bovenweg aangepast moest worden. Het was een van de laatst aangelegde grote landschapsparken op de Utrechtse Heuvelrug, uitgevoerd in late landschapsstijl met talloze zichtlijnen door het park.

Veel gebouwen zijn inmiddels verdwenen; het grote huis werd in 1942 door brand verwoest. De watertoren en de villa zijn eveneens verdwenen. In 1951 werd Hydepark gekocht door de Hervormde Kerk die in 1962 is een modern seminarium op de plaats van het landhuis liet bouwen.

Link met kolonialisme

"Hydepark werd in 1885 gekocht door het Amsterdamse echtpaar jhr. Hendrik Maurits Jacobus (Henri) van Loon (1831-1901) en Louise Catherine Antoinette (Loeki) Borski (1832-'93). Hij was ‘oud’ geld, zij ‘nieuw’ geld. Wat hun geld gemeenschappelijk had, waren koloniale wortels. De voorvaderen van Hendrik van Loon waren mede-oprichters van de VOC en actief geweest in de VOC-besturen in Amsterdam en Rotterdam. Louise Borski was de kleindochter van Willem Borski I (1765-1814) en Johanna van de Velde (1764-1846). Na de dood van haar man zette de weduwe Borski de succesvolle bank- en handelsfirma van haar man voort. Zij werd een van de rijkste Nederlanders van haar tijd. De firma Weduwe W. Borski investeerde onder meer in de plantage-economie in Suriname en in de Nederlandse-Handels Maatschappij, die de handel op Nederlands-Indië domineerde. De firma zou uiteindelijk worden voortgezet door de man van kleindochter Loeki Borski onder de naam Van Loon & Co.
Henri en Loeki van Loon-Borski lieten van 1886 tot 1888 op Hydepark in hoog tempo een enorme villa bouwen. Het paleis, zoals het huis in de volksmond ging heten, was 40 meter breed, 20 meter diep en 20 meter hoog. Het telde drie bouwlagen en tachtig kamers. Het stak ver uit boven alle buitens in de omtrek. De inrichting was hypermodern en voorzien van alle toen denkbare comfort, zoals elektrisch licht en  telefoon. Door dit alles kon Hydepark zich meten met kapitale huizen van de internationale jet-set. Dat was ook de bedoeling van Louise. Zij behoorde tot de internationale beau-monde. Zij verbleef ‘s winters dan ook in haar huis in Cannes. Hendrik verbleef ‘s winters ‘gewoon’ in hun huis aan de Herengracht 502, nu de ambtswoning van de burgemeester. Lang heeft Louise niet van haar buitenplaats kunnen genieten. In 1893 overleed zij in Cannes, na een ongeluk met een rijtuig."
Bron (deels ingekort): Doorn – Koloniaal erfgoed te voet

Deze locatie boeken?

In de oranjerie van Hydepark zijn congressen en trouwerijen mogelijk.