Randenbroek

De buitenplaats Randenbroek ligt in het gedeeltelijk groen en open gebleven dal van de Heiligenbergerbeek. De naam Randenbroek is ontleend aan de ligging: op de rand van een moerassig gebied (= broek). Het huis is gesitueerd op een wat hoger gelegen plek, vlak langs de beek. Voor het brede, in classicistische stijl gebouwde huis liggen een weide en een vijver. Bij het huis horen ook een koetshuis, een oranjerie en een duiventil.

Oorspronkelijk stond op Randenbroek een hofstede. Door de eeuwen heen heeft het buiten vele eigenaren gehad. In 1626 erfde de bekende architect Jacob van Campen het huis, waar hij tot zijn dood in 1657 woonde. Zowel in de 17de- als in de 19de-eeuw is Randenbroek ingrijpend verbouwd. De oorspronkelijk geometrisch aangelegde tuin is door tuinarchitect H. van Lunteren, die begin 19de-eeuw het buiten bewoonde, in landschappelijke stijl getransformeerd. Bij de tuinaanleg maakte hij gebruik van de bestaande beekduintjes en de slingerende beek zelf. Het ontwerp van Van Lunteren bestaat nog maar gedeeltelijk.

Tussen 1958 en 1960 is Randenbroek gerestaureerd. Het park is toegankelijk voor een wandeling.